Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Allah sevgisi ile korkusu denk olmalı,
Allah’a saygı seni, haramdan korumalı.
Gaflet basmasın sakın, af olurum diyerek,
Yoksa cennete nasıl, girersin sevinerek.

Şeytan aldatır bizi, Allah af eder diye,

Dağlar savrulurlar, denizler kaynar,
Açılır defterler, yürekler oynar,
Nedir bunca günah, benim mi bunlar.
Allah’ım, affına, sığınıyorum.

Bu nasıl bir âlem, herkes ayakta,

Hoş geldin cihana, Ey Sultanı din,
Seninle şenlendi, semavat zemin,
Beşeri boğarken, düşmanlık ve kin.
Hoş geldin Ey Nebi, Sen sefa geldin.

Hoş geldin beşere, Sulta-ı ervah,

Bu vatan kutsal, Bu vatan mübarek.
Şehit kanlarıyla sulanmış toprağının,
Fışkırır sathı mücerredinden nimet, rahmet, bereket.

Bu millet mazlum, bu millet masum ve mağdur,
Kazandığını zan ettiği savaştan hissesine düştü

Mevla delil olanın, her işi asan olur,
Hakka aşık olanın, ciğeri püryan olur.

Terk ede masivayı, anda bula Mevlayı,
Sıyrılıp ğillu ğişten, bula sonsuz sevdayı.

Beşer artık uyandı, bu gaflet uykusundan,
Kurtulup cehaletten, döndü inkâr yolundan,
Elinde şeceresi, peygamberler soyundan,
Mülhidin yüreğine, bak nice korku salar.

İnançsızlık beşeri, bunalttı bunca zaman,

Her gün günah deryasına batarsın,
Buda yetmez birde çalım satarsın,
Tembelliği, nimet sanıp yatarsın,
Bu halinle, sana felah yok derim.

Yemek içmek, sanki bir tek vazifen,

Barlanın çam dağında, açtın arş’a elini,
Yetiştirdin dünyanın, nurefşan güllerini,
Cehalet ve zulümle, savaş idi tek derdin,
Marifet mektebinde, muhabbet dersi verdin.

Yılmadın yorulmadın, bin bir baskı altında,

Yüreğim yansa da, sana arz etmem,
Aşkından ölsem de, inan gam etmem.
Figanıma bakma, şikâyet etmem.
Her şey benim için, aşka bahane.

Gezerim aşkınla, deli divane.

Gönüller aşkla coşa,
Hücac vakfeye koşa,
Gele cuş-u huruşa,
Ümmete bayram ola,

Bağışlana günahlar,