Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Hülyalarım inan, senle doluyor.
Sevda sancağını, göndere diktin.
Bilmiyorum bende, neler oluyor,
Kalbime hançeri, vurup da gittin.

Hasret ateşini, yaktın içimde,

Dağlar savrulurlar, denizler kaynar,
Açılır defterler, yürekler oynar,
Nedir bunca günah, benim mi bunlar.
Allah’ım, affına, sığınıyorum.

Bu nasıl bir âlem, herkes ayakta,

Bu vatan kutsal, Bu vatan mübarek.
Şehit kanlarıyla sulanmış toprağının,
Fışkırır sathı mücerredinden nimet, rahmet, bereket.

Bu millet mazlum, bu millet masum ve mağdur,
Kazandığını zan ettiği savaştan hissesine düştü

Hoş geldin cihana, Ey Sultanı din,
Seninle şenlendi, semavat zemin,
Beşeri boğarken, düşmanlık ve kin.
Hoş geldin Ey Nebi, Sen sefa geldin.

Hoş geldin beşere, Sulta-ı ervah,

Mevla delil olanın, her işi asan olur,
Hakka aşık olanın, ciğeri püryan olur.

Terk ede masivayı, anda bula Mevlayı,
Sıyrılıp ğillu ğişten, bula sonsuz sevdayı.

Beşer artık uyandı, bu gaflet uykusundan,
Kurtulup cehaletten, döndü inkâr yolundan,
Elinde şeceresi, peygamberler soyundan,
Mülhidin yüreğine, bak nice korku salar.

İnançsızlık beşeri, bunalttı bunca zaman,

Her gün günah deryasına batarsın,
Buda yetmez birde çalım satarsın,
Tembelliği, nimet sanıp yatarsın,
Bu halinle, sana felah yok derim.

Yemek içmek, sanki bir tek vazifen,

Barlanın çam dağında, açtın arş’a elini,
Yetiştirdin dünyanın, nurefşan güllerini,
Cehalet ve zulümle, savaş idi tek derdin,
Marifet mektebinde, muhabbet dersi verdin.

Yılmadın yorulmadın, bin bir baskı altında,

Yüreğim yansa da, sana arz etmem,
Aşkından ölsem de, inan gam etmem.
Figanıma bakma, şikâyet etmem.
Her şey benim için, aşka bahane.

Gezerim aşkınla, deli divane.

Gönüller aşkla coşa,
Hücac vakfeye koşa,
Gele cuş-u huruşa,
Ümmete bayram ola,

Bağışlana günahlar,