Necati Ocakcı Şiirleri - Şair Necati Ocakcı

Doğudan batıya, Afrika, Çin’de
Umutlar toplansın, avuç içinde
Hevesler erisin, neden, niçinde
Geldi Ramazan’ın, nurlu gecesi
Hoş geldin mübarek, Kadir gecesi.

Ayrılık rüzgârı, beni sardı da
Tarifi imkânsız, hallere düştüm
İki şak eyledi, beni yardı da
Ak köpüklü, azgın, sellere düştüm.

Sevginin kutsalı; ahde vefadır

(Önce kendi nefsime)

Şu kısacık ömründe, çeşit- çeşit hale düştü
İçindeki çocuğu, ATAMADI bir türlü
Her âşık oluşunda, yandı- yandı tutuştu
Nadim sözün andını, TUTAMADI bir türlü.

Asırlık bir çınarsın, Türkiye’mde adın var
Adım adım yükseldi, adam oldu çocuklar
Eserindir başkanlar, valiler ve bakanlar…

Yurdumun güneşisin, Akdeniz’in neşesi
Antalya’mın gür sesi, ey Antalya Lisesi!

Elinde çantası, omuzu düşük
Okula gelirdi, Perişan Salih
Yüzü kıpkırmızı, güneşten pişik
Okula gelirdi, Perişan Salih.

Üstü başı yırtık, paltosu sökük

Ben de anlamadım gitti, bu işi
Ne zaman bitti bu ayın maaşı
Geldiğinden hızlı oldu, gidişi
Bu dert beni içten vurur, yaralar
Aybaşı gelmeden gitti, paralar!

Kader mahkûmuyum, düştüm Mapus’a
Çoluk çocuğumu, özler anarım
Sanki tapulamış, tasayla husa
Derdime dert ekler, ağlar yanarım.

Nerde batak varsa, oraya aktım

Ceylan ki; dağların, ahu maralı
Dere tepe demez, çıkar da gider
Zıplasa, tüyse de, gönlü yaralı
Sonsuzluğa doğru, akar da gider.

Avcı tuzak kurmuş, gözünden vurur

Yıllar yılı kanayan, şu terör yarasını
Kurtlanıp kokuşmadan, saracaksak saralım
Öncelikli sayalım, gelmeden sırasını
Tam ortadan belini, kıracaksak kıralım.

Fırsatlar elde iken, henüz çok geç olmadan

Düşman; tekme, tokat başa
Çaktığında geç olmaz mı?
Al kanımız; beleş, boşa
Aktığında geç olmaz mı?

İz bırakır, her bir yara