Necati Ocakcı Şiirleri - Şair Necati Ocakcı

Görünce aklımı, başımdan aldın
Zannettim kalbimi; durdu, güzelim
Bedenime sönmez, ateşler saldın
Bakışın içimden, vurdu güzelim.

Aşkın yaylasından, indim düzüne

Hayat yükü ağır geldi sırtıma
Şöyle, dolu dizgin koşamadım ki
Zarar verdi dostlar, pılı pırtıma
Kendimi bir türlü aşamadım ki…

Mevla’m nimetini verip, donatmış

(Onu öylesine sevdim ki...)

Yiğide; seviyom, demek ar mı ki?
Sevenin yüreği; yare, dar mı ki?
Mavi, siyah, yeşil, farkı var mı ki?
Gözüne kurbanım, gülüm ben senin.

Kavlimiz bu muydu, gelirim dedin?
Biri görür diye, patladı ödün
Ahdinde durmadın, sözünü yedin
Beklemekten BIKTIM, ben geliyorum.

Değil elli sene, geçse de asır

Grip hastalığı, bitirdi beni
Aklımı başımdan, aldı da gitti
Öteki dünyadan, getirdi beni
Kafamda ne varsa, çaldı da gitti.

Öksürük bir yandan, sümük bir yandan

“Seni çok ama, çok seviyoruz”

Seslenmedik diye, yan gelip yatma
Moralimiz bozuk, bizim Hiddetî
Ricamız emirdir, yabana atma
Kılıçtan da keskin, sözüm Hiddetî.

Sana şikâyetim, var sevdiceğim
Acın kara yere, sokuyor beni
Ne derdin var diye, sor sevdiceğim
Ezbere sevdalar, yakıyor beni.

Cennet bağlarında, gezerken sülün

Çok acayip bir milletiz
Türlü türlü, huyumuz var
Biz de insan; canlı, etiz
Uzun, kısa boyumuz var.

Seçimlerde, çok anılan

Birlikte olmaya, karşı çıkana
Dostun arkasından, kurşun sıkana
Muhabbet bağını, yakıp yıkana
Barış temelini, atalım derim.

Davul, zurna çalsın, dengi dengine

Mevcudu yok saymak, gelenek olmuş
Yalan, dolan, riya, işimiz bizim.
Yardımlaşma ruhu; insanlık, ölmüş
İçimize benzer, dışımız bizim.

Murdarı çengele, asıyor kasap