Necati Keçeli Şiirleri - Şair Necati Keçeli

Övünürsün beş bin yıllık soyunla
Bilen bilir güzelliğini İzmir
Ünün, şöhretin var Kordun Boyunla
Kuran bilir güzelliğini İzmir

Köfteyle,lokmayla sen bir öncüsün

Bedenimde gezen bir avcı gibi
Yollarıma tuzak kurarsın verem
Akciğerde, yüzsüz kiracı gibi
Beleş bedavadan durursun verem

Bir misafir gibi kapımı çaldın

Toprağın Humuslu, verimin farklı
Taşın toprağın, iş kokar ADANA
Kebabın meşhurdur, yemesi tatlı
Sokak caddeler, şiş kokar ADANA

Bin yıla dayanan, geçmiş çağın var

Binlerce şehitle dökülen kanla
Sınırları çizdirdin "Çanakkale"
Gazi Kemal gibi bir kumandanla
Destanları yazdırdın "Çanakkale"

Erkeği, kadını vazgeçip candan

Toprak seni bizden aldı, alalı
Bir daha şu yüzüm gülmedi anam
İçim de hasretin kaldı, kalalı
Bir daha şu yüzüm gülmedi anam

Aklıma geldikçe içim kanıyor

'Atam' bize emanet bu vatanda
Bak neler türedi geçen zamanda
Doğuda, batıda, koca cihanda
Parçalanır vatan nerdesin Atam

Bu vatan anaydı, babaydı, yardı

Ah be dünya senin neyini sevem
Geldim gidiyorum el oldun bana
Altın yükü değil şu topal devem
Çok çalıştım ama pul oldun bana

Hayallim, umudum acıdır aşım

Elline güldeki, diken batmazsa
Gülün kokusunu, sen alamazsın
Polislik sevgisi, kalpte yatmazsa
Polis sevgisini, sen bilemezsin

Mafyalar gelip de, paran almadan

Dertlerine boğulmuş biri vardı bu gece
Biraz sorayım dedim baktı, baktı ağladı
Ben konuştukça sustu çıkmadı tek bir hece
Damla damla yaşları döktü, döktü ağladı

Gözünü yere dikti hiç konuşmadan baktı

Düşerde yatağa tutmazsa elim
Gözünden yaşları salıp ağlama
Şu ömür biter de gelirse ölüm
Başından saçları yolup ağlama

Arayıp da benden iz bulamazsan