Uzattım ellerimi,
sana gelmedin bana,
kabattım gözlerimi,
oof boğuldum hiçrana.
Kanattın yüreğimi,
Nefes göğsümde dalgın,
yüreğim gözlerimde.
Çığlık çığlık bir yangın,
harlar hücrelerimde..
Ben yaban adamıyım,
ıssız gecelerde ormanlarda,
bağıran.
Karlı yalcın dağlarda yalın ayak,
beyaz bulutların üstünde yürüyen.
Sac sakal darmadağın,
Kendini uyanık sananlar,
aptalın ta kendisidir,
hakkına razı olanlar,
insanın efendisidir..
Yalama dolmuş cihan,
neylesinki bahcıvan,
sunni çicek kokmazki,
tepelendur bahcıvan...
Milyonlar içinde yalnızım.
Sensin benim tek sevdiçeğim,
sensin benim yazda kışta çiceğim.
Sen olmazsan kim kalbimi güldürür?
hayat beni iki günde öldürür.
Senden başka kim derdime aldırır,
Kendi yağı ile kavrulmalı.
Çalışmalı öğünmeli,
alnı açık başı dik olmak için,
yerli malı kullanmalı.
Oçağımın dumanı,
ormanımın.
Şiirlerimi yırttım,
rüzgarlara savurdum.
Es ardık deli deli,
gönlümü sana kustum.
Felek deli küpeli,
Derin duru göllerde,
görülmez bir ışığım,
günahlarım dillerde,
ey hak sana aşığım.
Rüzgarının hızından yanıp küllenen anka,
kanatını çırpıp da gel süleyman ufkundan,
umutsuzluk mu seni kahretmiş vurmuş pranga,
kendine baht mı kurdun belkislerin tahtından.
Rüzgarları tutuşdur hapsolma kafdağında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!