Nebi Ünler Şiirleri - Şair Nebi Ünler

ÖĞRETMEN...
(Öğretmenlik Bahtiyarlığını Yaşayanlara...)

Her Yirmidört Kasım, bol bol terane,
Öğretmenlik şöyle, böyle öğretmen...
Çalışmak zorunda fedakârane,

SOMA’DA

Yanar kömür, kor sobada
Donar ömür, zor komada
Yine ihmal, yine kader,
Biz neymişiz, yor, Soma’da.

MUHABBET KUŞUMUZ KOZAN

Muhabbet Kuşumuz Kozan
Tüyleri odamda tozan
Kedimidir oyun bozan
........ Kapı, pencereler açık

ONLAR YOK

Ne babam bağırıyor adımı
Ne anam okşuyor başımı
Yoklar diyor, yorgun duvarlar
Tutamıyorum kolumu, kanadımı.

MESELA DESEK

Yarınlardan ne bekler,
Dününü silemeyen…
Anılara ne ekler?
Gününü bilemeyen.

MUHTEREM
(Efkârımı Paylaşan Yiğenim Teyfik'e)

Eski baraj, gençlik köprüsündeyiz
Şimdi bir sigara, yak be muhterem
Aman Adanalım, türküsündeyiz

RAHMANSIZ, RAHİMSİZ, GÜNÜMÜZ MÜ VAR?
(Vedat Öztürk Ve Tüm Erdoğmuşlulara…)

Unutma gardaşım, birer aciziz
An’ı durdurmaya gücümüz mü var? …
Çiğnenen toprakça birer taciziz

…..
Git başımdan Leyla... Mecnununa git
Bende, Leyla değil, “adı sır” vakit...
Hüzünlü bir mazi, ödenen nakit
........ Akdağ dumanlıdır buz Murat dağı

DELİ KURT VE GÖNÜL
(H.N. Atsız'ın Deli Kurt-Kutlu Gece'sine...)

Gönülün hep yaptığı
Sevdaya can satılmış
Sevgilinin baktığı

Arada uzaklık, bağrımda yangın
Yoksun! diye bana, aynalar dargın
Yürekteki yaram, azgınmı azgın
Zalim Yar bu gönül arzular seni

Seher yelleriyle bir selam saldım