Nebi Ünler Şiirleri - Şair Nebi Ünler

Mazim, cilalı maskelerle masumluğa kir sokuluş,
Benmişim; güzel diye sunulan, o dünyanın kurbanı!
En mahrem gamzemize, iğrençce binbir dokunuş.

Yaşıyorum sanırken, elden ele yaprak gibi savrulan,
Dalgalı denizlerde, bir İstanbul sürgünü hiç limansız,

İnanıyorum sana, samimisin,
Bana kızmakta,
Haklısın, çok haklısın…
Ama!
Affedemez mi acaba selvi boylu,
O deliyi, o kıymet bilmez, şımarık çocuğu

İREBCE’NİN GÖÇÜ

Bayram eder, yola yakın köylüler
İrebce’nin göçü geliyor diye
Kış boyunca hep bu düşü gördüler
İrebce’nin göçü geliyor diye

Gediz'de yağmur yağıyor gülüm
Bir ben, tek başıma ıslanıyorum...
Sen yoksun, sen yoksun, sen yoksun gülüm

Gedizde Yağmur Yağıyor gülüm
Yağmur benim içimde... dışımda da gözyaşım

KÜL

Mavi sonsuzluk... Bulutlar!
Gözlerime tül...
Hoyratça çiğnenen umutlar! ....
Nal izini taşır... benden kalan kül.

Kiremitli tepesinden seyirt gel
Pınarın gözünde eksik olmaz yel
Babası askerde ne derim gardaş,
Kader derim amma, ne uydurur el.

Bosboyuldak yatmış, kanamalı of

FERİŞTAH LÜZUMSUZ

Gün sizin gününüz, sizinle felek
Tepinin üstümde tepinin ulan...
Başbuğun çömezi, yükledi şelek*
Halimiz belayı, kendinden bulan.

Hanca beraberiz, kanca beraber
Mutluluğu sen verirsen isterim
Uzaktan uzağa deme ne haber
Yüreğimde dolup taşar hislerim.

Arkadaşlık tamam, Dostluk tamam da

Yine uykum kaçtı gelmez
Gamzeli yar keyfine bak
Bu darbeden Yağmur ölmez
Gamzeli Yar keyfine bak

Efkârlıyım, hüzünlüyüm

MEÇHUL FASIL HER BİR AN

Boşuna mı yaşadın, ki… Böyle alıngansın,
Aynanın karşısında, sır’lara saldırgansın…
Boş ver! Boş ver deyip de, yol ver, her vefasıza,
İnkâr etme mazini, lan az mı ısırgansın.