Ne Zormuş Şiiri - İsmail Yılmaz 3

Son kurşun bu yediğim
Ve sen son katilim…
Ellerimden akıp giderken zaman,
Şuan son umudumun son bulduğu an.
Ölmek ne acıymış böyle yaşarken,
Nefes almak ne zormuş
Ağlayanın olmadan arkandan,
Ölmeden toprak olmak ne zormuş.
Bir kere de öldürmeyin diye yalvarmak
Yalan da olsa kalmak ne zormuş.

Ben acıyan yüreğimde hissederken gözlerini
Dört duvarın arasına hapsederken hıçkırıklarımı,
Hayallerimi parçalarken gözyaşlarım
Nefes almak ne zormuş.
Ne zormuş öldüreni öldürmek yüreğinde.
Duvardaki resmine bakarken öle öle
Cehennemi bulmak ne acıymış
Senin o cennet gözlerinde.
Nefes almak ne zormuş
Ben ölürken ellerinde
Bırakma demek ne zormuş.

Bir anlık bir şey sanırdım ölümü,
Meğer ne uzun sürermiş ölmek.
Ne ucuz, ne acı, ne zormuş.
Senin için öldüm diyebilmek için
Ve haykırmak için sana beni,
Çıkarmak için içimdeki seni,
Sana aşığım demek için kana kana
Nefes almak ne zormuş.

Ölmek ne acıymış böyle yaşarken,
Severken toprak olmak ne zormuş.
Yalan da olsa kalmak ne zormuş.
Ne zormuş öldüreni öldürmek yüreğinde.
Bırakma demek ne zormuş.
Ve haykırmak için sana beni
Sana aşığım demek için kana kana
Nefes almak ne zormuş
(İsmail Yılmaz)