Ne zenginler ne fakirler, nice şöhret sahipleri,
İyi günde, kötü günde, hep birlikte yaşadılar,
Rüzgâr esti, talan vurdu, bozuldu bahçeler bağlar,
Şimdi artık bir kefenle, bunlar toprak altındalar.
Sular dere yatağından, asırlarca aktı gitti,
Kavimler ve uygarlıklar, sahnesini hep terk etti,
Dünya sanki bir pencere, her gelen bakıp da geçti,
Şimdi artık bir kefenle, bunlar toprak altındalar.
Öyle bazı kullar var ki, vezir-padişah oldular,
Toplumlara yön vererek, iyi saltanat sürdüler,
Düşün sen de bir kere, onlar da senin gibiydiler
Şimdi artık bir kefenle, bunlar toprak altındalar.
Demir attım bu dünyaya, bırakmam artık diyenler,
Zevke sefaya dalarak, helal ve haram yiyenler,
Gidiyorlar birer birer, kimdi bunlar neredeler,
Şimdi artık bir kefenle, bunlar toprak altındalar.
Kayıt Tarihi : 29.5.2017 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!