Şu aralar düşüncelerimin saldırısı altındayım
Hiçbir şey işe yaramıyor
Yeni stratejiler geliştirsem de boş
Müsebbibi malum; şu eski fotoğraflar…
Fotoğraflar ki beni geçmişe götüren
Fotoğraflar ki bakınca beni öldüren
Ben şunu fark ettim eski fotoğraflara bakarken
Binlercesine, siyah, beyaz, renkli ya da eski…
Ne zavallıymış bu insanoğlu
Neyine güveniyormuş bunca zaman
Hele şu küçük çocuğa bakın
Hiçbir şeyden habersiz
Sonra şu yakışıklı gence bakın
Demet, demet ışık saçıyor
Tarihleri yırtıp arkasına atarken…
Törpülenmiş, kafasına bulutlar konmuş
Şu yaşlı adama diyeceğim yok; o bir
Fotoğraf gibidir zaten, tanıktır bunca zamana
Ne münasebetsizmiş bu zaman
Çok zavallıymış bu insanoğlu
Bakın şu yaşlı adama
Her tarafından yana yana
Varmış taa bu zamana
Vallahi bravo bu adamı anlayana
İşin aslı; çocuk, genç ve yaşlı aynı kişidir, kanmayalım!
Onları makinasında öğüten zamandır;
İnsanlar! Çok geç oldu, artık anlayalım
Ben şunu fark ettim eski fotoğraflara bakarken
Binlercesine, siyah, beyaz, renkli ya da eski…
Ne zavallıymış bu insanoğlu
Neyine güveniyormuş bunca zaman
Emin Yaş
Kayıt Tarihi : 23.2.2021 20:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
22.02.2021 (01.42) Sebep: Dün ve bugün toplam 9,5 saattir (yaklaşık 26000 fotoğraf) Kız kardeşimin fotoğraflarını kendi arşivimden onun isteği ve ısrarcı ricaları nedeniyle ayıklama yaparken bu dörtlükleri yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!