karanlığı kazıdım tırnak ile diş ile..
Bu nasıl düzen böyle
Gölgesi var insan yok
Tükenmez dertler sardı başımızı
Her köşede karanlık emzirenler
Ne gören var ne duyan
Avaz avaz bağırır cağın zulmü
Çocuklar ölüyor diyorum gülüyor
Çocuklar aç ölüyor diyorum alkışlıyor
Çöplüklerde ekmeği öpüyor yoksulluk diyorum
Ne zaman öleceksin diyor
Ağlaya ağlaya günler acıya kesiyor
Elde kalan gözyaşı
Tacizler kadın cinayetleri diyorum
Bir kereden bir şey olmaz diyor
Barış diyorum
Kelepçe diyor
Adalet diyorum
cop diyor
Ne zaman öleceğimi soruyor
Öykümüz kan içinde suskun
Bunca soytarının manşetinde
Hazırlanmış bir ölüm gelecek elbet
Ve sen yeniden doğur beni anne
Çünkü bu ülkede kolay ve ucuzdur ölüm
Kayıt Tarihi : 27.1.2021 02:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!