Ne yuazık Şiiri - Mustafa Yaman 2

İnsanla dolup taşan bir şehirde
Zaman hayelleri yıkıp geçiyor
Çiçek kokusu yok gökte ve yerde
Mevsimler burada farkedilmiyor.

İnsan düşündüğü yerde olmalı
Taşlarca varlıklardan kurtulmalı
Bütün şehirleri tek tek yakmalı
Çokları sıla türküsü bilmiyor.

Yuvadan ayrıldığım günden beri
Gömdüm sineme sevinci, neşeyi
Nerde o yemyeşil bahar günleri
Ne yazık ha deyince dönülmüyor.

Tasayla dolaştığım bu yerlerde
Şu hüzünlü akşamlar perde, perde
İner karanlık ay yoktur tepemde
Gökyüzü yapılardan görünmüyor.