Ne Yavşaklık Biliyorduk

Ne yavşaklık biliyorduk
Eskiden,ne nâmussuzluk.
Hayâ idi mektebimiz
Zindandaydı umutsuzluk

Eskidendi hatır sormak
Ahd'ine vefâlı olmak
Yer içeriz tabak tabak
Rahat etmezdi mutsuzluk

Her şey eskide kalsaydı
Eski yerini alsaydı
Dilde besmele olsaydı
Uğramazdı uğursuzluk.

Hasret kalbe dokunmazdı
Esâmesi okunmazdı
Gözümüze sokulmazdı
Ne ar'sızlık nâmussuzluk.

Sezâi elinde fener
Bir gün yanar bir gün söner
Yürek Cehenneme döner
Oluşursa bulutsuzluk.