Yoksunluğun hükmünden doğdun madem,
yıkar geçersin, bir şimdinin eziyetiyle elzem.
Bırak gitsin bütün geçmişi, ökseye tutulmuş
bir garip kuş isen, vur kendini yollara, dağların
ardında çıkmaz patikalara istersen, bu yolculuk
hep başka olurdu umduğundan. Yaşamın giziyle
oyuncak, çözüp çözüp dağıldığın görkem. Ah,
ipinle inerdim de kuyulara, çıkar bir avuç yokluk,
perişan olurduk birden, her gün eğlenirim böyle,
devamın çilesiyle, bulurum yok sınırların avuntusunu.
Ve duyar da derin sızısını, gülerim dumanlar arasında.
05/03/2015
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 5.3.2015 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!