“sonra biz büyüdük
büyüdükçe yüreğimizi küçülttük”
(Tayfun Talipoğlu)
Hayatın sırrına varmış çocuklardık biz. Gözlerimiz beş yaşındaydı ama yüreğimizde yüzlerce yılın yaşanmışlığı. Yeryüzünde kaç bebeğin çığlığı toprakla boğulduysa, kaç ana soğuk bir taşla sarmışsa bağrını, kaç köy yakılıp yıkılmışsa, kaç insan yalın yapıldak dökülmüşse yollara biz görmüştük sadece.
Yağmurun sesine ıslanırdık sımsıcak yuvamızda. Dünyanın öbür ucunda kırılan bir gül dalıyla kırılırdık.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta