Ne Öğrendik? Şiiri - Celalettin Koz

Biz nankörlüğü sevilip de kaybolan yalanlardan öğrendik.
Ve bir adam nasıl satılır biz bunu paranın olduğu yerde satılırken öğrendik.
Umudun olmadığı yerde isyanı,
Neşenin olduğu yerde umut etmeyi öğrendik.
Sonu yok zannedilen büyüklüğümüzde ihtirası öğrendik.
Azığı sabır ve bazen de gözyaşı olan sevgimizde hasreti,
Hasretin varlığında yalnızlığı,
Hasretin uzadığı zamanlardaysa özlemeyi öğrendik.
Her sabahın akşamı ve her günün gecesinde
Kıvrılmış bir ceset soğukluğundaki çaresizlikte beklemeyi,
Bekleyişlerdeki çaresizlikte, çaresizliğin çaresizlik olduğunu öğrendik.
Söylenmemiş cümlelerin ve haykırılmamış naraların tortusunda
Ve kansız bir vücut; mürekkepsiz bir kalem gibi yazılmamış duyguların birikmişliğinde
Duygusuzluğun ihtişamını kişilik yapmışların küçümsemesiyle küçümsemeyi öğrendik.
Öğrendiklerimiz öğrendiklerimizi öğrenmemeyi öğretti.
Öğrendiklerimiz öğrendiklerimizi bazen unutmayı bazen de hatırlamayı
Ve hatırlananlar unutmamayı öğretti.
28 Mayıs 2006