Her adamı adam sanma bakıp boyuna,
Ters gidersen huyu ile suyuna,
Vallahi şaşırdım ben bu oyuna,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
Dokunsam teline dertli öter sazım,
Alışmış rezilliğe oğlumla kızım,
Şerefsizle şerefsiz olmakmı lazım,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
Bu dünyada herkes sever çıkara,
Durumun kötüyse geçer makara,
Bir türlü yaranılmaz sümsük sakara,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
İki ayaklı kör şeytana tapmazsan,
Eşin dostun dediğini yapmazsan,
Anlaşılan namert eli öpnezsen,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
Suçlular kendini çıkarır haklı,
Malda mülkte para puldadır aklı,
Çıkarcının kini içinde saklı,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
Veysel derki insanları aklım almıyor,
Tek bildiğim sade dostluk ölmüyor,
Çıkarına ters düşersen kimse gelmiyor,
Ne kadar zor insanlara yaranmak.
Tel:05379590555
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 6.12.2013 08:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!