Ne insanlar tanıdım
Paraya para demeyen
Servet içinde yüzen
Yokluk nedir bilmezken
Yoksulun kuru ekmeğinde
Gözü kalanları gördüm
Ne insanlar tanıdım
Yalan riya ikiyüzlü
Sadece gösteriş işi
İnsana yardım ederken
Minnet umanlaı gördüm
Ne insanlar tanıdım
Hep kendi için yaşayan
Sağ gösterip soldan vuran
Etrefını tanımayan
Kendine bir hayrı yokken
Çevresine zarar verenleri gördüm
Ne insanlar tanıdım
Hep kendisiyle övünen
Yok, sebepten dövünen
Boş iken dolu görünen
Hayatı hiç tanımadan
Yaşamdan yakınanları gördüm
Ne insanlar tanıdım
Alçak gönüllü, güler yüzlü
Yaptığıyla bağdaşır sözü
Kendine yararı olan şeyi
Başkasına dileyenleri gördüm
Ne insanlar tanıdım
İnsana güven sağlayan
Herşeye olgunca bakan
İnsan gibi insan olan
İmdada koşanları gördüm...
Kayıt Tarihi : 5.7.2008 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Usta](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/05/ne-insanlar-tanidim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!