Ne Hicranım Vuslata Döndü Ne de Yürek Sa ...

Sen başka gönüllerle avuturken gönlünü
Benim yüreğime sancılar giriyordu
Biliyor musun göçmen kızı

Yani sen bir şey olmamış gibi
Güle-oynaya geçerken yanımdan
Acıya ağıt yakıyordu da sefil yüreğim
Belli etmiyordu kahrından

Tüm bu yaşanmışlığın pişmanlığında
Ve bir kez daha seni düşünürken odamda
Uykusuz bir gecenin sabahında
Dün bir resmin geçti elime

Resimler ki,
Şimdiki senden eser yok
Tapılacak kadın rolündesin daha çok

Sonra
Uzun uzun düşündüm de bir ara
Saatlerin sensizliği vurduğu bir anda
Düşlerim tutmayan uykuların sevdasında

Gönlümse mazileşen sevginin vefası adına
kim bilir belki de son bir defa
Seni andı buruk yüreğim yine

Saatler yine kararsız
Düşlerimse uykusuz gecelerimin çaresizliğindeydi yine

Dedim ya…
Sen kimlerle avuturken avare gönlünü
Ben bilmem kaçıncı kez sana tutsaklığını yaşıyordum
Şu can çekişen sevdamın

Evet belki de hayalinle uyur,
Bir kez daha düşünle uyanırım diye

Ama ne gezer
Ne hayalin gelir gözüme
Ne mazileşen yüzün düşlerime girer

Hatta bir ara
Hicranım teselli bulsun diye vuslatınla
Avuttum durdum deli gönlümü vefasız adınla

Hey haaat
Ne hicran vuslata döndü
Nede gönül sızım adınla teselli buldu

Yani senin anlayacağın göçmen kızı

Sen artık küllenmiş hatıranla
Mum ışığı gibi yanarken gönlümde
Eridim bittim doğrusu
Sana olan umudum bir kez daha tükendi de

Zaman zaman
Bahar yağmuru gibi damlasan da şu yüreğime
Dindirmiyor artık hatıran acımı
Üstelik yalnızlığım daha da alevleniyor
Ve sanki baba çöküyor şu sızlayan içime