Söyleyin Allah aşkına, akıl ne güne duruyor,
Akıllı olan varlıklar, yalnızca hayal kuruyor,
İnsan dışı tüm varlıklar, yaşama azmi içinde,
İnsan akıl sahibiyken, kendi kendini vuruyor.
Hepimiz önce insanız, görüntü ve manamızla,
Aynı batından doğmuşuz, Hava denen anamızla,
Habil olmak varken neden, Kabil olmak istiyoruz,
Kabil olmamı bekleme, istiyorsan ağla sızla.
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!