Ne garip 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

NE GARİP 2
Kimi ay ışığında seyredip yakamozu,
Gecenin ayazında, kavrulup kararıyor.
Kiminin bağrı yanık, Haziran’ın otuzu,
Temmuz'un sıcağında, dolaşıp kar arıyor.

Göz gezdirdim etrafa, olsa dahi bir anlık,
Bir tarafta, şatafat, diğerinde dağdağa.
Kendi kendime dedim, olsa gül gülistanlık,
Bir araya gelipte kavuşamaz dağ dağa.

Biri çığlık çığlığa, diğeri sessiz sakin,
Saz çalar iken, cırcır, çalışıyor karınca,
Bir hengâme kopuyor, karakışta velakin
Cırcır böceği yazdan, sefaleti karınca.

Şehrin sokaklarında yavaş yavaş yürürken,
Sezsiz çığlıklarıyla hitap etti bağ bana,
Durdum kulak kesildim; tan yeri ağarırken,
Biraz ilgi göstersin söyle dedi bağbana.

Kul Müçtehit kaldırsa bahşetse harmanını,
Tabiplerin gayreti, hiçbir şeye yaramaz.
Yüce hak vermeyince bir derdin dermanını,
Hiç kimse kaldırıp ta demesin ki yaram az.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi