NE EKMEĞİ
Boyacıydı kendisi
Eşyalarını topladı
Çok yakın evine
Yürümeye başladı
On yaşlarında
Bir kız
Koştu neşeyle
Baba ver dedi
Ekmek parası
Baba olağanmış gibi sordu
Ne ekmeği
Ne parası
İndi uzanmış eli
Kızın koştukça
Kalkan örgülü saçıyla birlikte
Seçemedim gözünü
Göremedim
O alacakaranlıkta
Baba olağanmış gibi
Sordu
Ne ekmeği
Ne parası
Ne zaman tükenecek
Bu açlık
Kör olası
JALE KESKİNKILIÇ 17 Şubat 1978
Jale KeskinkılıçKayıt Tarihi : 22.6.2011 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)