Ne dönen ne de bekleyen

Sanki oldu gibi bu defa
Bak son rüzgarlarda vurdu yüzüme baharlardan hemen önce
Son kervanlarda terk etti şehirleri, çıktlar ı yollara biranönce
Son adımlarda atıldı hayatlara,acı geçmişlere tekrar yakalanmadan önce

Belki oldu bu defa
Ağlamadım yıllar sonra bugün,sıktım dişlerimi,oysa geçmişteki kadar yalnızım
Ellerimden kum tanesi olmuş, kayıp giden mutluluk anlarımız gelir geçer aklımdan,düşüncelerimle yalnızım
Yokluğunun bana kattığı içimdeki boşluğa sular akıttım gözyaşlarımla,deniz oldu yıllar yıllar ardından,
Şimdi elimde bir sigara dizlerimi kırmış,gözlerimi kısmış bakar dururum uzaklardaki sana,bakarken de yalnızım

Bilmem oldu mu bu defa,
Gidişlerin gelir oldu aklıma,gelişlerinden çok,gözlerin gelir oldu aklıma gözlerimden çok,
Varlığımla kavgalı,geçmiş aşklarımla dost,bir garip buraların ekseriyetle geceleri
Kulağımda sıralı sırasız ayrılık şarkıları,gözlerimin önünde hep o yalnız şairlerin şiirleri
Seninle mi yaşarken vedalaşmak yoksa yaşayamamak ve kendimle mi vedalaşmak,bilemez oldum yine bu defa.

Yine olmadı bu defa da,
Başka boyutlarda başka aşklardaki güzel insanların tatlı rüzgarlı akşamları,
Sofralarına sabah güneşinden çok onları aydınlatan umut ışıkları,
Ve o güzel insanların o güzel gönülleri bilsin ki,
Her giden gri ufak bulutlu geminin dönüşü olur o serin tatlı dalgalı denizlerden yine olmasına da sık sık,
Ne o dönüşlerle dönen o dönen,ne de bekleyen o bekleyendir artık.