Gönül, aşk oduna düşüp yanmayan
Ateşi ne bilsin, KÖZ’ü ne bilsin.
Yanıp can özünden, küle dönmeyen
Kabuğu ne bilsin, Öz’ü ne bilsin.
Kaşın çatıp, dost yüzüne gülmeyen
Gönül yıkıp, yapmasını bilmeyen
Namert meclisinde, gönül eyleyen
Sohbeti ne bilsin, SÖZ’ü ne bilsin.
Karlı dağlar gibi dumansa başı
Sermaye ederse döktüğün yaşı
Sana yaşatırsa dört mevsim kışı
Baharı ne bilsin, YAZ’I ne bilsin.
HARÎMİ; şu ömrün, zevksiz sefasız
Birgün göçeceksin, sessiz sedasız
Gönül teli titremeyen vefasız
Mızrabı ne bilsin, SAZ’ı ne bilsin.
Saim BASTIK (HARÎMİ) 27/11/2006-Ankara
Saim BastıkKayıt Tarihi : 27.11.2006 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kini, kaseveti atmayan gönül.
Aşkın büyüsünü tatmayan gönül,
Çoğunu ne bilsin, AZ'ı ne bilsin?
Bu da benden olsun ağabey.
Selamlarımla...
Güzel şiirinizi tebrik ederim...
Saygılar
Ümran Tokmak
Gönül yıkıp, yapmasını bilmeyen
Namert meclisinde, gönül eyleyen
Sohbeti ne bilsin, SÖZ’ü ne bilsin.
...ben bu dörtlüğü çok tuttum...gönül yıkıp kalb kıranların bizim meclisimizde yeri olmamalı ..saygılarımla şiirinizi tebrik ederim...Mehmet Karlı
Gönül yıkıp, yapmasını bilmeyen
Namert meclisinde, gönül eyleyen
Sohbeti ne bilsin, SÖZ’ü ne bilsin
Buram buram anadolu kokan güzel bir şiir tebrikler saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)