Ne bileyim Aga? Şiiri - Alp Arslan

Ne bileyim Aga?
Elli kere âşık olmadık ki biz…
Geçerken önümüzden, gözümüz kaydı.
Göz göze geldik, gönlümüz kaydı.
Gözleri yakamoz, bakışı dolunaydı…
Sol yanım vurgun yedi, bedenim düştü…
Allah’ım o nasıl bir gülüştü,
Artık bir “O” gerçek, her şey düştü…
Ne bileyim Aga? ..
O Ayrancı, Ben Hacettepe bebesi…
Tek bildiğim onun da yok benim gibi babası,
Nasıl olur bilemiyorum artık,
İkimizin bir araya gelmesi…
Ne bileyim Aga? ..
Var mıdır bir sevdiği, gönlünü verdiği?
Tespih gibi çekiyorum devamlı bu soruları…
Ama baktım,
Yüzüksüzdü parmakları…
Ne bileyim Aga? ..
Birden önüne de çıkmak istemiyorum,
Ama kuşumu kaçırmak da istemiyorum.
Açıkçası, hiç mi hiç kestiremiyorum…
Yok Aga! ..
Buzu bol koy yeter, susuz içeceğim bu akşam.
Sevdam bu kez sek olsun istiyorum…