Şu hayatta başıma gelen en güzel şey
sen ol isterdim.
Ama olmadın.
Ne hayatıma girdin, girebildin,
Ne de bana geldin, gelebildin.
Tamam, biliyorum, imkansızız biz, olmazlardanız, farklıyız.
Ne bileyim, umut fakirin ekmeğiydi ya,
Benim de ekmeğim bir gün senin beni sevebilme ihtimalindi işte!
Bu halinden ne kadar utansa da sevgine muhtaç kalbim, vazgeçmiyordu yine de sevgi dilenmekten.
Ve her seferinde boş kalıyordu kalbimin kursağı, bir damla da olsa sevgi akıtmadığın için gözlerinden...
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!