Ne Beyler Gördük Şiiri - Mehmet Şahan

Ağzından çıkandan kulak habersiz,
Beyini bilmeyen ağalar gördük!
Nameler yakandan ulak habersiz,
Reyini bilmeyen ağalar gördük!
Şeyini bilmeyen ne beyler gördük!

Fani olan dünya ile avunan,
Her gördüğü rüya ile övünen,
Bir pul için döne, döne dövünen
Payını bilmeyen ağalar gördük!
Rayını bilmeyen ne beyler gördük!

Nefsinin emrine girip ezilen,
Zalimin önünde pusup büzülen,
Mazlumu görünce kaplan kesilen,
Elini bilmeyen ağalar gördük!
El’ini bilmeyen ne beyler gördük!

Meydanlara çıkıp nutuk savuran,
Şimşekler çaktırıp, yakıp kavuran!
Bir kemik uğruna kuyruk kıvıran,
Dilini bilmeyen ağalar gördük!
İlini bilmeyen ne beyler gördük!

Özünü yakacak nardan bihaber,
Mevlâ’dan gelecek kârdan bihaber!
Hicaptan bihaber, ardan bihaber,
Belini bilmeyen ağalar gördük!
Gülünü bilmeyen ne beyler gördük!

Namaz vakti kulak tıkar ezana,
Gel kıl desen uzar gider fizana!
Aklı almaz sitem eder yazana,
Yönünü bilmeyen ağalar gördük!
Önünü bilmeyen ne beyler gördük!

Hüsnü niyet yoktur her zaman kara,
Herkese sırnaşır düşünce dara…
Anası menfaat, babası para,
Yalını bilmeyen ağalar gördük!
Halını bilmeyen ne beyler gördük!

Şahan köle olsa onu anmayan,
İnsanlık adına zerre yanmayan!
Derde ilaç olsa merhem olmayan,
Derdimi bilmeyen ağalar gördük!
Merdimi bilmeyen ne beyler gördük!