ne bahar gördük, ne de yaz,
yoktuk sanki Levh-i Mahfuz'da...
talan gördük hep talan,
yalandı her yanımız...
kudurmuş bir silah gibi,
kaç kez doldu boşaldı yüreğimiz...
vurulmuş gibi yatardık boylu boyunca,
koynumuzda kaderimiz,
aşkla örterdik üstümüzü,
iliklerimize kadar sevdaydık yani...
üşürdük yokluğunda seninle,
cehennemin tam ortasında;
gözlerinde sürgündük hasretin...
iki dizeli soluktan ibaretti ömrümüz,
biraz özlem, biraz gurbet...
imtina ederdim sana bakmaya,
gözlerim kirletmesin diye yüzünü;
düşlerimde seyrederdim seni hep,
biraz aç, biraz susuz...
kaçıncı sevmem, kaçıncı terkediliş,
biraz nefes, biraz heves...
kaçıncı ölmem bu, kaçıncı diriliş...
komşu evler gibiydik seninle;
duvar başka, pencere başka...
olmaza açılırdı kapılarımız;
biraz bensizlik, biraz sensizlik...
hiç yazılmamıştık sanki
ve hiç okunmamıştık,
yoktuk sanki Levh-i Mahfuz'da...
yine de hikmetinden sual olunmaz.
bu da geçer elbet, bu da ay gülüm üzülme...
Kayıt Tarihi : 2.1.2019 11:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!