Davalar –hani- zordu,
Sıcaktı, her yanı kordu,
Heyhat hayat beni yordu,
Gidiyorum, diyemedim....
Yalan taç edildi yazık!
Riya yiğide azık!
Emdiği süt mü bozuk?
Olamaz ki diyemedim....
Derman nerde bulsam onu?
Soruştursam eni konu.
Başı tutsam kopar sonu!
Böyle olmaz diyemedim...
Biri dedim bini vurdu,
İnsan eti yeniyordu,
Hepsi birden biniyordu,
Yeter artık diyemedim...
2003
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendini bilen gerçeği bilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!