Nazlı Nalçacı Şiirleri - Şair Nazlı Nalçacı

Başak Saçlı

Deniz gözlü,başak saçlı
Lider ruhlu, özü doğru
Yenilikçi,hemde güçlü
Başarılı vede cesur

İyi ki Rabbim seni bana verdi
İyi ki benim kızımsın
İyi ki canımın yarısı
Alnımın yazısısın
İyi ki böyle adam gibi adamsın
İyi ki varsın,iyi ki sağsın

Merhaba

Yeni yılda yeni güne
Merhaba.
İçimde yeşerttiğim umutlara
Filizlenen sevgilere

Uçurdu

Yeni birini tanıdım..
İyi düzeliyor insanlar dedim
Konuşunca mangal da kül bırakmayan
O kadar küçük ve güvensiz ki

Bugün Gittin

Bu gün üç yıl oldu ayrılalı
Hiç bir haber göndermedin..
Sen beni hep gördün de..
Ben seni rüyalarımın dışında

Bu gece bir yılın daha son gecesi.Ellerimle maziyi şöyle bir yokladım...ahaa bir şey tuttum! Toz bağlamış üstü...temizledim parmaklarımla,parladı,canlandı...
Kar yağıyor, bahçe bembeyaz..Karataşla, Kurtdeliği'de...heyt be ne güzel...Koştum ve kendimi bahçeye, karların üstüne attım.En çok sevdiğimdi, karın üstüne yatıp,kollarımı ve bacaklarımı açmak..biraz şarkı söyledim..sonra sustum, kar yüzüme yüzüme yağıyor, az birazda çiziyor..Anneciğimin sesini duyuyorum...
-Nazire kızımmm, hahh ordamısın?
-Buradayım annemmm..
-İyi tamam,sesin kesildi de!
Sonradan öğrendim annemden, o zamanlar benim sessiz kalmam pek hayra alamet değilmiş, her sessizlik bir vukuatmış...mutlaka altından bir şey çıkarmış...

Rüzgar

Bu gece ki arkadaşım
Rüzgar
Öğle güzel sesler çıkarıyor ki
Dinlemeye doyamıyorum

Günaydına Avni Baba ile başladım, Hakan Paşa ile bitirdim.Öğle güzeller ki kadife gibi,mis gibide kokuyorlar,seviyorum ellerimle,kokuları parmaklarımda kalıyor.
Koyun koyunalar,bir sıra halinde, hepsinin isimleri var, hepside birbirinden güzel.Sadece Avni Baba ve Hakan Paşa açtı, biri somon, diğeri fes rengi,öbürleri inatta açmıyor...
Erzurum'dan gelirken getirmiştim onları büyük bir itina ile ve ertesi günde hemen ekmiştim saksıya, çokta dua etmiştim tutsunlar diye, tuttularda. Sohbet ediyorum, beni duyduklarınıda hissediyorum...
Sohbet ederken çaldı telefon açtım.
-Efendim
-Telefonunuz kaybolmuş, bulan kişinin telefonunu veriyorum, yazın...

Balkonun güneşliğini kaldırırken komşuma baktım.Her sabah birbirimize el sallar,işaretle hatırımızı sorarız.
Karşısında bir hanım oturuyor,el ele tutuşuyorlar, bazen kalkıp birbirlerine sarılıyorlar. Öğle hararetli konuşuyorlarki, beni görecek hali yok.. Bu sabah bana bakmıyor,tam geri dönecektim ki baktı... Ayağa kalktı, hanımı işaret ederek..
-İşte geldi,dedi
Uykulu olduğum için tam çözememiştim, doğru dün söylemişti kız kardeşinin geleceğini..
-Gözün aydın dedim, kardeşinede hoş geldiniz.
Onlar kaldıkları yerden devam ettiler.Divana oturdum, gözüm onlarda kaldı.Tam bir sevgi yumağı oluşturmuşlar...Birden kendimi çok yalnız hissettim.Duyabileceğim bir ses tonu ile ağzımdan şu tümce çıktı.

Olsunlar

silen o eller kırılsın
mahşerde hesap versinler
arsız suratları daha bi kararsın
ahiret te zebanilerle dost olsunlar..