Nazlı Arman Şiirleri - Şair Nazlı Arman

Aralık kalışındaydı kapının
Benim kalp çarpıntılarım
Ya öperse eşiği
Kavuşmalarım

Zemheri olsa
Mevsim
Ne olacak ki
Tutunca
Ellerimi sen
Yangın yeri olur

Bu yalnızlık
Geçirdi tırnaklarını etime
İyice arsızlaştı
Gitme ile de ilişkiye girmiş
Bende mutlular

Eyvah
Yanmışım
Ne ara uykumdan
Daha önemli
Oldun ki
Sen

VEDA ETTİM
Beni üzenlere
Karşılıklı otururken
Huzursuzluk verenlere
VEDA ETTİM
Akıl verip

Açma kalbinin ışıklarını
Zamansız misafirim ben
Karanlıkta kalsın yüzüm
Rüyalarına ineceğim
Çökünce karanlık
Uyanınca çekilirim usulca

Yalnızlık sadece
Yürekli insanı ağırlar

Çekiliyorum / Azar / Azar / Yürek / Sularımdan / Mantık / Kıyılarıma

Ben ne isterdim ki
AŞK'tan
Sadece yürek tokluğuna severdim

Daha Kaç
Gelmediğin Geceyi
Yüzüne Sabah Edeyim