Nazlanıp Durur Şiiri - Cevdet Altay

Nazlanıp Durur

Kimi yaralar çok derinde olur,
İçerden içerden sızlanıp durur,
Ne ilaç ne tabip teselli bulur,
Bir yangın yeridir közlenip durur.

Gözlerimi nuru feri dermanım,
Dizinde yazılmış ecel fermanım,
Canıma kastı var kaşı kemanım,
Uzak tan, uzağa nazlanıp durur.

Bazen çok kızsan da çatamıyorsun,
O paha biçilmez satamıyorsun,
Öyle bir can var ki atamıyorsun,
Gönülde yer etmiş özlenip durur.

Tecelli yazılmış efkâra gama,
Hangi kırılan kalp tutar ki yama,
Artık dönmeyecek bilirsin amma,
Yine de o yollar gözlenip durur.

Altaya yol olmuş çektiğin dağlar,
Gözler susmuş amma yüreği ağlar,
Aylar yılar değil geçse de çalar,
Bu hicran içerde gizlenip durur.

Cevdet Altay…..15.07.2023