Nazır Çiftçi Şiirleri - Şair Nazır Çiftçi

Gönül dayanır rüzgârın yeline
Sular bulanır yağmurun seline
Çiçek renklenir köklerin diline,
Gittin gideli yalnız ağlıyorum
Gönlüm tasalı Deniz arıyorum.

Allah’ın mirası ağacım benim
Yaprağın ağaca yükümü olur!
Hepsi emanet baş tacım benim,
Çiçeğin ağaca yükümü olur!

Dünya’nın her yeri sayısız ağaç

Ufkumun bağında doğarsın anne
Kandilin yağında yanarsın anne
Güneş kadar sıcak bakarsın anne
Yüzünü sevdiğim nur yüzlü annem

Ne zaman kırılır vallahi bilmem,

Hani isteyerek güzel mi güzel,
Merhametlice elimi tutardın,
“ kardeşiz kardeş sevgi şefkatle gel”
Diyerek,” Ben” de güvenle yatardın.

İçimde yatar en tatlı sancınız,

İslâhiye, Tilmen Höyük, Dülük Köyü
Yıllar öncesini anlatan bir öykü.
Hitit, Asur, Babil’den kalmıştır Türk’ü
Gaziantepli düşmana geçit vermez.

Gaziantep Kalesi 36 kuleli

Eledin ununu astın eleği
Günlerce yaşlandın gördün feleği
Dünyanın içinde sendin meleği
Yaşlılar Gününde eller öperim.

Yaşlandım diye asla sökülmeyin

Beni de bassaydın sıcak bağrına
Kalbimi koymuşum sevgin uğruna,
Hatıran olurum her gün yarına
Ümitler beslerim Büyüksün Rabbim!

Nimetini görüp yolunu tuttum

İçinde heves, sevgiyle süsler
Hilâl Kaşlı Al Yüzlü Kahraman.
Dünya da sevgi ruhunu göğüsler
Anneler kadın, saf özlü kahraman.

Evrende döner topraktan toprağa

Side, Perge, Aspendos, Fryg, Lydia
Özdeşti bir zamanlar Antalya’da.
Persler, Büyük İskender yer değişir
Bağlanırlar, yaşarlar Antalya’da.

Akdeniz, Antalya’da Bel dibi

Badem çiçeğe durdu sımsıcak derin derin
Hüzün daldan kovuldu, gözlerim engin engin.
Badem gözüm ne oldu, zeytin gözüm ne oldu,
Dünya gözle kuruldu, gözlerimi geriver!

Gönlüm seninle gönül, tebessümün allı gül