Uzak ellerin hasreti dayanılmaz olur gülüm
Tüm acılar benden yana gelir bilemezsin
Bir ben yalnızım şu koca şehirde
Bir ben hasretim ve bir ben esirim gözlerine
Doğan günü umutla beklemiyorum artık
Ey sevgili birazcık dinle beni
Sana söyleyeceklerim var geleceğe dair
Uzun uzun anılara dalmayacağım bu kez
Sevgiden hayallerden bahsetmeyeceğim
Bir zamanların o körpe cocuğu değilim artık
Yalvarı özelliğide taşımayacak sözlerim
Biliyorum yıne duymayacaksın haykırşlarımı
Sabahlara dek uykusuzluğumu hissetmeyeceksin
Ama birgün bu acıyı sende duyacaksın
Mevsimler sonra döndüğün zaman
Beni soracaksın arkadaşlarına
'Gitti' diyecekler 'bilinmeyen bir yöne...'
Sen beni bilmezsin
Sabahsız gecelerde avunurum ben
Mutluluğu özlemlerimle yaşarım
Tüm tedirginliği davet ederim çağrımla
Ben mutluluğu elemle yaşarım
Gel beraber olalım diyemem sana
Mutlulukların en alasını veririm diyemem
Kolay değilki yaşamak
Hayat gülmekten ibaret değilki...
Sana gel elele olalım diyemem
Gözlerim ufukta seni aradım
Kocaman bir bulutda oluştu hayalin
Ardından yüzlerce parçaya ayrıldın
Rüzgar seni parça parça uzaklara taşıdı
Sonra gecenin en karanlığında
Şu an sen sıcacık yatağında
Mışıl mışıl bir uykuya dalmış gözlerin
Belki tatlı bir rüya görüyorsun
Kimbilir belki saraylarda yaşıyorsun
Gel birde bana sor bu amansız geceleri
Sen yoksun diye...
Çaresizlik sardı dörtbir yanımı
Ne güneşin batışını
Nede bir kez doğuşunu gördü gözlerim
Sen yoksun diye...
Seveceksen daha güçlü seveceksin
Endişelerini söküp atacaksın içinden
Nedensiz düşüncelere dalmayacaksın seveceksen
Dumanın dağları sevdiği gibi seveceksin
Engeller ortasında bile yılmayacaksın
Kocaman bir umut gönlümde
Gözlerimde o ilk heyecan
Yüreğimde tanımadığım çırpıntılar
Seni aradım kordon boyunda
Kocaman bir özlem avuçlarımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!