Yüreğimi kemiren törpü gibiydi zaman
Geceler mut yarınlara gebe değildi
Binlerce saniye dakikayı doğurmuyordu
Bir kaplumboğa kadar ağırdı zaman
Rüzgar zamansız ecel gibiydi penceremde
Bir gönül vardı bende
Sevgiye susamış
Paramparça bir yürek vardı
Yıllardır sevgiyi tatmamış
Bir gönül vardı bende
Dindiremediğim bir sızı var gönlümde
Seninle başlar sensizlikle sürüp gider
Susturamadığım bir duygu var içimde
Senden gelir yine sana gider
Söndüremediğim volkanlar oluşur yüreğimde
ben sevdalara tutulduğumda
bir uzak iklimde yalnızdım güzel
büyük hayallerim yoktu içimde
alı al moru mor sevmiştim güzel
ne günler yaşadım ne günler gördüm
sevmeler yüreğin meyveleridir
her ağacın meyvesi olmaz güzelim
toprak verimlidir hemde sularsın
kavak meyvelere durmaz güzelim
alır götürürsün güzel iklime
Almış kalemine eline
Birşeyler karalıyordu kağıt üzerine
Dudaklarından döküldüğü gibi yazıyordu
Sonra donuk gözlerle bakındı adam
Sanki o mısraları yazan kendisi değildi
Buz gibi geliyordu kelimeler
Beni sensiz bırakıp gitme nolur
Kaderimle başbaşa koyma beni
Yeşil umutlarım tükenmesin gözlerimde
Ölesiye sevdiğim tebessümlerinden uzak koyma beni
Sabahsız gecelere nöbet tutmasın gözlerim
Dur...tek kelime söyleme sakın
Bırak gözlerimiz son kez öylece kalsın
Konuşmak beyhude artık biliyorsun
Biraz sonra yollarımız ayrılacak
Hayat bu işte... yaşamamız gereken
ben hiç seni sevmedim güzel
bu bir itiraftır onuru sevdim
ben onura bir ömrümü adadım
seni onur sandım yanıldım güzel
ben onurla viranede yaşarım
Ben ayrılığın bu denli acı olduğunu bilmezdim
'Allahaısmarladık' ve 'güle güle'den ibaret değilmiş
Meğer ne zormuş bu iki kelimenin telaffuzu
Anladımki yaşamadan öğrenilmiyormuş
Gülen gözlerin bir anda ağlaması olurmuş ayrılık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!