Nazım Yıldız Şiirleri - Şair Nazım Yıldız

Birgün sanada gülecekler
Seninde ateş koyacaklar avuçlarına
Çare dileneceksin tanımadığın ellerden
Bulunsa bile yok diyecekler sana

Bütün umutların hüsrana dönüşecek

Birgün sende yalnız kalacaksın
O çocuksu arkadaşların terkedecek seni
Etrafındaki cıvıl cıvıl şenlik bitiverecek
Posası kalmış limon misali olacaksın

Gülün ömrü bir bahardır

Sen gittin gideli doğmuyor güneş
Geceleri aydınlatmıyor artık yıldızlar
Sen gittin gideli gündüzleri çaldılar
Geceye döndürdüler yaşamı

Sen gidince zamanı durdurdular

Uzun bir yoldan gelmişçesine bazen
Yorgun hissedersin ayaklarını
Uzun uzun dalar kaybolursun
İlerlemeyen dakikalarda kahrolursun

Yüreğinde sımsıcak duygular oluşur bazen

Biliyorum...
Bir ben değilim sensiz olan
Binlerce ayrı olan var sevdiğinden
Ama bilirmisin güzelim...
Yeşilin yeşilden farkı var
Yaprak yeşili... yosun yeşili

Uzun bir yoldan yalnız yürüdüm
Sebepsiz değil yorgunluklarım
Kocaman hayatı ikiye böldüm
Binkere kahroldum bir hiç uğruna

Uzundu geceler yalnız yaşadım

Ne zaman kendimle başbaşa kalsam
Hep seni yaşarım sensizlikte
İçimde tarifsiz kımıldanmalar başlar o an
Hep seni düşünürüm.

Ne zaman kalemi elime alsam

Seveceksen daha güçlü seveceksin
En olumlusundan,olumsuzuna dek seveceksin
Nedensiz niçinsiz kaygıların olmayacak seveceksen
İşte kalbim işte ben diyebileceksin

Seveceksen daha cesur seveceksin

Sen bir çiçeksin gönlümde mevsimsiz açan
Sonsuz bir ışıksın karanlık dünyamda
Ebedi bir şiir, ılık bir mutluluksun
Benim dünyamda umutsun, umutsun

Cıvıl cıvıl sevgisin gönlümde

Ne zaman dakikaların saat günlerin mevsimlerce uzarsa
Ayaklarında yorgunluk gözlerinde nem varsa
Dudakların yağmursuz toprak misali çatlarsa
Bahçende açmadan solarsa çiçekler anlarsın beni

Konuşurken boğazına hıçkırıklar takılıyorsa