Ömer bin hattab zamanında
Yer kurudu, çıkıldı yağmur duasına
Abdurrahman bin avf’a emir verdi
“Ben değil, yağmur duasını sen yaptır” dedi
Büyük sahabe, semaya uzattı ellerini
“Rabbim” dedi. “Beni tanırsın, bilirsin
Şu ellerime yağmur damlası düşmedikçe
Ellerimi geri çekmem” dedi
Herkesin gözü gökyüzünde iken
Bulutlar göründü bilinmeyen bir yerden
Yağmur yağmaya başladı, eller düştü yana
Seven sevdiğine nazlandı, doydular yağmura
“Naz ehli” denirdi, bunun gibi kullara
30.06.2006
Ali VarolKayıt Tarihi : 30.6.2006 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.=:)))
TÜM YORUMLAR (3)