Yıldırım altında çınar misali,
Kökümü topraktan söktün Nilüfer.
Volkan lavlarında bir ot emsali,
Kıydın gençliğime yaktın Nilüfer.
Eller gelin olur kınalar yakar,
Ak gerdan üstüne liralar takar.
Sevip ayrılanlar canından bıkar,
Gönül duvarımı yıktın Nilüfer.
Kırlarda çiçektin bende kelebek,
Nasılda yerleştin gönlüme melek.
İkimiz bir beden, dallar civelek,
Filizlenen dalı büktün Nilüfer.
Ne öğütler verdi Zeynep anamız,
Bal şerbeti sundu içtik ki kımız.
Yıllarca içimde durur ahdimiz,
Bu derdi sen nasıl çektin Nilüfer?
Elbistan Ovası dar geldi bize,
Neden gönül verdin, öksüz, densize.
Zalim kardeş kıydı her ikimize,
Kaç sene gözyaşı döktün Nilüfer?
Yamaçtan gelirdi kekliğin sesi,
Ne sırlar sakladı bağlar tepesi.
Sevdiğin Eyüp’ün gönül habbesi,
Yüklendi onuza çöktün Nilüfer.
Eyüp Şahan
Ankara 22.11.2012
Kayıt Tarihi : 5.1.2013 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve nice tutulmamış yeminlerde çelimsiz
Olsun be gülüm bir ben biliyorum bir sen
Bendeki özgürlük firari tutamadım
Tutamadılar
kutluyorum saygılarımla şiiri ve şaiiri
TÜM YORUMLAR (23)