Nasıl bir yalnızlık bu,
kasıp kavuruyor.
Şakası yok aşkın,
kırıp geçiriyor.
Nasıl bir sensizlik bu,
kanım çekiliyor.
Mesnetsiz bir kalabalık bu,
çare olmuyor.
Nasıl bir gönül bu,
gam keder bitmiyor.
Nasıl bir gözyaşı bu,
sensizliği büyütüyor.
Nasıl bir hava böyle,
hiç bahar gelmiyor.
Nasıl bir girdap bu,
içinden çıkılmıyor.
Nasıl bir şeysin sen böyle,
vazgeçilmiyor…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 9.3.2016 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!