tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Ölüm kaybediyor...
çünkü, çoğalıyor.
Çoğumuzun içi ölüyor.
Her ölümden dirilen
ben
bencillik, ve
ve
beni...-Kurtar! -
Meçhule gitmeyen.
Hakan Karaduman
Çünkü hayattır üreten, eksilenleri yerine koyan. Hayattır en
dinmez acıların, ağrıların yerine tatlılıkları iyilikleri yakıştıran...acıların sevinçlerin algılanamadığı noktadadır ölüm...
'-an sustu, yalnız ve soğuktu-' o yalnızlık da ve soğukta bile hayat vardır sonuçta...güzeldi şiiriniz, kutluyorum saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta