Nâr-ı Cüda Şiiri - Fatma Döner

Savurur anarşist kıyılara leyl-in sathını kuşanan
Dolu dolu aynı asi rüzgarı çekiyorum içime, titreyen soluğumla,
/Çabuk git, getir(me) /
Adını iklimleştiriyorum hasret coğrafyalarında
Ayrılık, zaman, özlem kaç kavuşmak eder
Sensizliğe bir 'sen' gelmiş
Sıyır yakanı köhnemiş kederlerden, dünkü kadar temizdin içimde
Parlayan ışığıyla hicran olur çeşm-i giryanım
Derya içre buldukça sürekli yitirdiğimiz
Senden olmayan her kelam abes sayılmalı, ayn-ı visal arzusuyla canlı kalmalı tüm camid....
Utanmalıyım sersefil kaçak hallerimden, ve unutmalıyım ıssız yollardaki ağlak tıngırtıları
Bigâne dillerin huysuz kocakarısı misali, dizilir durmadan acı sözleri mahremin
Seni bir senden olmayan ben gibi bilmez
Tüm cerihalarımda adın yazılı, acısız saplanan bıçak edasıyla yavaştan
Hayat şifrelerim 'sen' kodlu /CAN/
'Ar'ımda saklı kalacaksın, sırrıma zaim
Daralıyor çember bizden tükendikçe, her helezonda sevdalı destanlar var
Zamanlar üstü bir zamanda oyalanıyorum sensizliğimden bî-haber
.../Sevgili! /...
Cürmüm halet-i aşkındansa göğsümden hançerle, ruhumu meşket
Cezam yine senden olsun
Nâzenin ellerini kanımla sula, o da benden olsun
Bezm-i aşk diyarında püryanından güneşi terle(t)
Şimdilerde bir 'sus'um
Dünyada lâl olan dil, âlem-i ervahta seni anıp duracak
O ki adı aşk olan... O ki lâyemutça zerresine müptela...
Kahırlı gecelerimin aydınlık yüzü, yüreğin kalanlara müjde verirken
Söyle kaç sevda astın adı benli? ..
Derunumda hükümlüsün, aşk ilmeğine dolandım hadi çöz!
Hüzünlü yüzün silindi bende yine e(sen) kaldın...