Kaçış Şiiri - Fatma Döner

Şehrin sessiz çığlıklarında kayboluşların simgesidir sokak başları

Sanki öksüz gibi bir yanı ah-ı figan eder
Çölde kasırga, gece zifiri; nereye gitsem onlar ardımda
Her kaçışta bir başlangıç, her başlangıçta bir kaçış saklıdır aslında
Bir gitsem, silinsem, bitse bu seremoni, şimdi kaçış zamanı
Prangalar vursalar zihnime, bedenime
Özgürlüğün yorgunluğu var şimdi üzerimde
Pişmanlıklar geride kaldı artık; nedenler, nasıllar...
Şimdi gidiyorum..
Önce biraz özlerim, üzülürüm belki
Şu gamlı geceyi ardıma aldımmı gerisi kolay
Firakın bir dakikası özgürlüğün bin senesinden ağır
Ama biliyorum ufkum açık
Giderken karşılaştığım bir çift ala göz yine eskiyi hatırlatıyor
Şair 'bir adın kalmalı geriye' diyor, ben ağlıyorum
Bazen kaçmak gerekmezmi, farkındalıkların farkında olmak için
Mesafeler sınamazmı insanı
Bazen kaçmak gerekmezmi üstelik sebebini bilmeden...
Şimdi anlıyorumki giden değil, hep kalan olmuşum; hep ordaymışım