Ben toprağım! Aşk içimde hamurumda
Üzerimde çiçekler rengarenk açınca
Önce seyreder sonra düşünürüm
Çiçeklerimdir hepsi
Sevgim benim; kır çiçeğim
Nilüfer mi, karanfil mi?
Yar'e çaldım rengimi
Buldum kendi dengimi
Yar'e çaldım rengimi
Buldum kendi sevgimi
Aşkın rengi elbet al' dır
Gül' e verdim rengimi
Gül ile hasbihalde
Belli ki kır çiçeği
Mutluluk nilüferleri.
Vefasız insana eş
Vefasız çiçek hercai
Hiç mağrur olmadım
Orkide çiçeği gibi
Bilmem kaçıncı sancı
Yüreğime saplanan
Sevgimle büyüyen
Belli ki kır çiçeği
Hüznümün karanfilleri.
Kayıt Tarihi : 31.1.2023 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur.
Mevlana
Kaleminize sağlık.
rengiyle kokusuyla güzelliği ile özletir anımsatır hüzün de verir sevinçte
tıpkı sevilen gibi
Tebrik ederim Sayın Eltas
Saygılar efendim
TÜM YORUMLAR (11)