Nankör Sevgili Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Yine kaldın mı bir başına
Yine yara aldı mı umutların
Yine kanadı mı avuç içlerin
En afillisinden hissettin mi feleğin parmaklarını yüzünde

Hani düşmeyecektin
Hani gitmeyecektin
Hani seviyordun be
Yalanmıydı
Madem sevmiyordun neden ya neden seviyorum dedin
Beni elealeme madara ettin neden

Kaç bilinmeyenli denklem di
Kişiliğindeki o boşluklar
Seni adam sanmıştım ulan
Gitmez beni terketmez sanmıştım
Yanılmışım adam değil grammissin
Görememişim
Duyamamışım

Ben her gece yokluğuna ağlarken
Sen yatağında kaç bedeni ağırladın
Kaç göze aşla baktın
Kaç eli sevgiyle okşadın
Sen masanın üzerindeki o parayı hakettin
Belki bedenin erkek
Ama ruhun neyse

Kufurlerimin miadı doldu bu gece
Sana artık ne git derim ne de kal
Ama yağmurlu havada bir yudum su için kapıma gelirsen o suyu
döker o kapıyı suratının tam da ortasına
kapatırım
Ben seni seven yüreğimi bir tefeciye
Üç kuruşa sattım dün gece
Artık üç kuruşluk değerin var gözümde
Git ve gelme geri

Gözlerimden süzülen her damla kan,
Kahrından çatlayan yüreğimin bedduası olsun
Yıkık dökük kalbimin taşları, sana her nefeste lanet okusun
Geri dönme,
Yüzüme bakma,
Yalanlarında boğul
Bedduam her iki cihanda gelip seni bulsun
Adın nüfusa nankör
Soyadın vefasız diye geçsin
Ahımı aldın ciğerin yansın
Nankör sevgili
Ciğerin yansın 24.03.2024 20:02