Nankör Sevgili Şiiri - Hüseyin Turhal

Bülbül olup güle konmak istedim,
Gönül verip sadık olmak istedim,
Aşk yolunda yoldaş olmak istedim,
Sen vefasız çıktın, yazıklar olsun.

Yedi kat el gibi davrandın bana,
Gözümdeki yaşı görmezsin, ama,
Yüreğimde açtın derin bir yara,
Bana zehir ettin her tatlı sözü.

Sana adanmıştı ömrümün yazı,
Neşe dolu geçen o bahar, güzü,
Hiç mi vicdanın yok, görmez mi gözü?
Taşa döndü kalbin, nankör sevgilim.

Her ne kadar seni silsem de dilden,
Eserin kaldı bu yorgun gönülden,
Bir yudum su vermedin yanan çölden,
Sensizliğe mecbur etti bu kader.

Aşık TURHAL der ki, artık yol uzun,
Bir daha inanmam o yalancı gözün,
Hakkım helal değil, dinle son sözün,
Git güle güle, ben sensiz de yaşarım.