Nâmık Kemalin Ruhu İle Şiiri - Rıza Nur

Derd ortağımla oturduk, bakışdık,
«Ah!» dedim. Ben ağladım, o ağladı...
«Sen bana, ben de sana ne yakışdık..»
Dedim. Ah, ben ağladım, o ağladı!..

«Gurbetimde sâde sensin bana yar;
Hayâlin gelir yasa ümüd katar.
Şiirlerin bana demir bir hisar.»
Dedim. Ah, ben ağladım, o ağladı!..

«Vatanın göbeğine dikildi bir put.
Çalıştığın hürriyet nerde? Unut!.
Artık gözümde cihan birtek taput...»
Dedim. Ah, ben ağladım, o ağladı!..

«Ne kimetlîmiş yurd; o kutlu emel!.
Cenetden gelirmiş orda esen yel...
Ne ne bahtiyardır onu seven el!..»
Dedim. Ah, ben ağladım, o ağladı!..

«Vefâlı yârım Nâmık Kemal ruhu!
Ateşli sözlerin nerde be.., Noldu?
Sevdiğin yurd nolmuş?.. Söyle be yâhu?»
Dedim. Ah, ben ağladım, o ağladı!..