Nakış Nakış Aşk Şiiri - Filiz Kocabıyık

Nakış Nakış Aşk

Yok, yok sakın korkma, işte mutlak
Ne karşılık isterim nede bir vuslat,
Zor sancılı oldu unutmaya çalışmak
Sen işlemişsin, nakış nakış içime aşk!

Ne söküldü ciğer, ne söndü yangınlar,
Dönüp dolaşıp vurdu yine kasırgalar,
Aah öğrendim ki dinlemez yürek ağyar,
Destanlar yazılmış sen ile bana aşikar

Yoldaşsızlığı yalnızlık mı sanırsın
Kaldır ellerini Rab’bine, kapı açılsın,
Çulun var ise, her yer senin dergahın
Tevekül de yazılı aşk, yine sen varsın!

Herkes kendince der, aşk meşk ister,
Dizilip ardın sıra, yönüm kıble der,
İmana dizilmiş zincir, zincir güller
Tevekkür de öter, özlenen bülbüller

İsyan nedir bilmez, sevmeyi bilen yürek
Nereye gidersen git, mesafeler bitecek
Gönlünün içinde duranı bir gönül görecek
Ölümde vuslat var, korkmaya ne gerek

Sen ile birim, mutsuzluğuna vurulur yüreğim,
Mutluluğunda bin defa dirilir gelir ömrüm
Seslenir nefesin kulağıma, sanki görürüm
Vardan ben gideli, nede çok olmuş gönlüm

İçim kaynar, yanar Billah bir tesbihat’ta ağyar
Bu ömür bitmeden hayali, ardın sıra secde tutar
Aşk sığmaz gönle, Mevla’dan dolar taşar,
Bendim yine sığmadı içine alır başını kaçar

Filiz Kocabıyık 30/05/2008