diyelim otobüsü kaçırdım
gideceğim yer de beklemiyor
düşler kuruyorum o sıra
yanımda bir şarkı çalıyor arsız
yalnız bir kumrunun kanatlarıdır
tek duyacağım
sevdiğinden aldığı
elinde kırmızı gülüyle ve gülüşüyle
utangaç dudaklı
koşuşturan bir kadın gibiydi sabah
ben yürürken
pembe düşlere dalmışım
gözlüklerime yapışmış meğer
kokusu
pamuk helva satıcısının önünden
geçerken
bir gün yalnız kaldığında gelirsin
bende istismar ederim
yalnızlığımı
unuturum
sonra gidersin
ben yalnız kalırım
ben düşüne göre değilim
vitrindeki gömleğe göre değilim
genç bir çiçeğe kelebek değilim
savurduğun sigara değilim
üzerinde dudaklarmızın izi
neyseki yağmur yağdı
bir gün yalnız kaldığında gelirsin
bende istismar ederim
yalnızlığımı unuturum
sonra gidersin
ben yalnız kalırım
ama sana gelemem
Aslında her zaman yalnızız
“yalnızız” yazmakla çoğul oluyoruz o kadar
Sen geceye doğru yazmışsın
ben öğleden sonraya doğru yazıyorum
Zamana anlamsızlık katıyoruz farkındaysan
aramıza girdi ya zamansız
zamanım yok düşünceli olmaya
sende düşüncesizce düşün beni
eğreti olsun
en azından altında kalırız ikimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!