Bir zamanlar karargâhım idi
Bedeviler gibi beyâbanlar;
Buna mucib de iştibâhım idi;
Nasıl imrâr-ı vakt eder anlar.
Belde halkında görmedin hayfa
Gördüğün ünsü ehl-i vahşette!
Bedeviler sukûn u rahatte;
Sürdüğü dâima ganemle sefâ.
Beledî muttasıl esir-i cefa;
İntiaş âleminde zulmetde!
Biri endişeden aman bulmaz;
Biri endişeye zaman bulmaz.
Kayıt Tarihi : 7.5.2015 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!