Bir gün uyandık büyük bir keşif haberiyle.
Dediler ki bilim insanları,
hayat var başka gezegenlerde de.
Dereleri de nazlı nazlı akıyor.
Kuşlara ve gelinciklere su vere vere.
Ve diyelim ki bizler de,
Baktı minik serçe,
kırmızı ışıkta duruyor, insanlar ve araçlar.
Bir umut dedi.
Talan edilen yurdumu,
görürler belki...
N.Kaya
Derdim başka benim.
Derdim başka eyy! insanlar.
21. yüzyılda,
kıyıya vuruyor,
bir dal parçası gibi çocuklar...
N. Kaya
Adını yazdım bir şiire,
ışıklar içindeki,
bir bebeğin kalbiyle.
Artık öldüremez,
hiçbir şey seni.
Öldüğünde bile ...
Ölürsem öyle aniden,
kuşları ve çocukları çağırın.
Çünkü en çok onlara güvenirim ben.
Bana bir otopsi yapsınlar.
Açsınlar kalbimi,
filmlerdeki gibi.
Arada bir resim koy oraya.
Ağaçlar, kuşlar, bulutlar olsun.
Yada bir şarkı,
belki kederli bir yüz.
İncinmiş bir kalbin özlemiyle bakarım.
O kuşun kanadında
Kimseler görmez,
ayak izleri kalmış yürüdüğüm yollarda.
Bir çocuk heyecanıyla koşarken bırakmış,
nefesine carptım ansızın, köşe başında.
Sonra,
adı hatırda kalmayan bir sokakta,
Düşlerim,
göçmen kuşudur
yüreğimin.
Uzaklarda,
sıcak bir ada gibisin
dakikada bir göç ettiğim...
olur da bir gün
dibe vurursan ağırlığıyla ruhunun ve kalbinin
ve kalmamışsa sesini duyacak hiç kimse
hatalarından olmasin sakın korkun
kötülüklerinle yüzleşirken aynasında bir suyun
ağız dolusu tek bir tümceyle
Bilerek gelirdim sabahları.
Aynı mahallede,
günün ilk çayıyla
ilk ışıkları.
Dokunsun isterdim gözlerimize,
taze gül yaprağı gibi yumsak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!